Staruszka Wisła „sypie” kolejnymi zębami ;). Mniej więcej dwa tygodnie temu, robiąc rekonesans obrzeży jednej z nadrzecznych piaskarni, znalazłem mocno sfatygowany kawałek trzonowca mamuta. Czas nie był dla niego łaskawy, ale wciąż można dostrzec jego charakterystyczną tarczkową strukturę…
Leniwe przedpołudnie nad Rzeką.
Opadająca Wisła pozostawiła po sobie trochę nietuzinkowo wyglądających kawałków czarnego dębu. Niektóre z nich nadawałyby się na designerskie rzeźby. Trafił się także poczerniały możdżeń rogu jakiegoś bydlęcia. Chodząc po wciąż przesiąkniętym wodą piasku trzeba uważać, żeby nie zostać wciągniętym w kurzawkę…
Bywając nad Wisłą, co jakiś czas znajduję pozostałości po świecie, którego już nie ma. Ostatnio trafił mi się ząb plejstoceńskiego nosorożca (gdy wygrzebywałem go ze żwiru, rozpadł się na części).
Patrząc na wartko płynące wody Rzeki – wciąż wezbranej po ostatnich roztopach, zastanawiałem się, co ciekawego jeszcze w tym roku wypłucze. Lubię myśleć, że gdzieś tam wciąż kryje się mnóstwo równie interesujących obiektów…
Notatki znad rzeki 